آشنایی با اینترنت فیبر نوری

به صورت قاطع می توان گفت که سریعترین روش برای اتصال کاربران خانگی به اینترنت، فیبر نوری است. اما استفاده از این فناوری نوین در ایران در مقایسه با سایر راه های اتصالی مانند ADSL، ADSL2+ و VDSL رواج کمتری دارد. در این مقاله برای آشنایی با اینترنت فیبر نوری ما تفاوت های آن را با فناوری های DSL بنیان بیان خواهیم کرد. 

تفاوت فیبر نوری با فناوری های DSL بنیان

FTTx یکی از روش های دسترسی به اینترنت است که در آن به جای استفاده از کابل های مسی، فیبر نوری به کار می رود. در این فناوری، نور حامل داده ها است. استفاده از نور به عنوان حامل داده سبب افزایش بسیار زیاد در انتقال داده ها با استفاده از این روش شده است. به همین دلیل، نویزهایی که می توانند بر سیگنال های حاصل از کابل های مسی اثر بگذارند، هیچ نوع تاثیری بر این نوع فیبرها ندارند. سرعت انتقال داده ها در این فناور یمدرن، یک گیگابایت بر ثانیه است. که این سرعت چندین برابر آخرین نسل از فناوری های DSL بینان ( یعنی VDSL2) است.

نحوه اتصال به شبکه فیبر نوری

در اینترنت FTTx برخلاف فناوری های قبل سرعت انتقال داده ها متقارن است. یعنی سرعت دانلود و آپلود با هم برابر است. بعلاوه می توان این نوع فیبرها را در فاصله های طولانی و بدون نگرانی در مورد افت سرعت به کاربرد. همانطور که میدانید در ADSL و VDSL با افزایش فاصله از مرکز مخابراتی، سرعت انتقال داده ها و همچنین سرعت اتصال به اینترنت به شدت افت می کند. اما معایبی برای استفاده از فیبر نوری وجود دارد که عبارتند از: برای استفاده از این فناوری نیازمند کاربرد کابل های جدید هستیم. در نتیجه باید تجهیزات و تاسیسات جدید را راه اندازی کنیم. این مورد سبب می شود که کاربران برای استفاده از این نوع فناوری هزینه ای بالاتر را متقبل شوند. 

مزایا استفاده از اینترنت فیبر نوری

انتقال داده در این فناوری با استفاده از نور و از طریق پدیده شکست نور انجام می شود. در این فناوری از دو لایه شیشه ای استفاده می شود. نور ارسالی نیز از یک سوی فیبر با حداکثر سرعت منتقل می شود. در این فناور یاز هیچ دستگاه واسطه ای استفاده نمی شود. در نتیجه سرعت بالای نور و عدم وجود واسطه ها سبب جلوگیری از اتلاف انرژی و افت کیفیت می شود. 

فیبر نوری برخلاف کابل های مسی فاقد محدودیت در پهنای باند است. در برابر پوسیدگی مقاوم است. و توانایی انتقال داده ها در فاصله 50 کیلومتری و حتی بیشتر از |آن بدون افت سرعت را دارا است. به دلیل عدم نیاز به دستگاه ها و تجهیزات واسطه، می تواند در هزینه های مخابراتی ناشی از اینترنت فیبرنوری صرفه جویی کرد. علاوه بر این، می تواند تعداد زیادی از فیبر نوری را بدون اختلال عملکردی در کنار یکدیگر نصب کرد.